Kusurluluk Şemasının Kişiliğe Yansıması
Sizdeki iç sesin sahibi olan anne-babanızın da çocukluğunda yetersiz ve kusurlu hissettirildiği ihtimaline değinmek istiyorum. Belki ebeveynleriniz de çocukluğunuzda size yetersiz hissettirerek, sizi küçük düşürerek, kendisi hakkında daha iyi hissetmiştir. Kendi kusurluluk algılarıyla mücadele etmek için sizin duygu dünyanızda hasar bırakmış olabilirler. Belki de ebeveyniniz size aşağılanmış ve yetersiz hissettirirken kendisini daha üstün ve başarılı hissetmiş olabilir.
Kusurluluk algınızla baş edebilmek için bir alanda üstün olma ihtiyacı hissedersiniz. Daha başarılı ve güçlü hissederek kusurlu olduğunuza dair inancınızı bastırmak istersiniz. Gücü elinizde bulundurarak altta yatan yetersizlik hissini tolere etmek istersiniz. Var olan koruyucu kalkan sayesinde kendinizi daha güçlü ve daha az incinmiş hissedersiniz. Ancak yansımanız çoğunlukla yanıltıcıdır. Hassas yanınız hala sizinledir. Derinlerde kendinizi hala eksik ve kusurlu hissedersiniz. Yalnızca sizin bildiğiniz gerçek benliğiniz hala kırılgan ve yaralıdır. Dışarıdan güçlü görünürken içten içe kusurlu olduğu hisseyle savaşırsınız. Bu savaşın kaybedeni ise gerçek kişiliğinizdir. Çünkü var olandan daha güçlü görünmek son derece yıpratıcıdır.
Kusurlulukla ilgili algılarınız çoğunlukla gerçek bir kusur üzerine yapılanmamıştır. Muhtemelen zayıf yanlarınız ebeveynleriniz tarafından sürekli olarak vurgulanmış ve bu durum sizde kusurlu olduğunuz inancını ortaya çıkarmıştır. Asıl olan kusurun varlığı değil; anne-babanızın ve ailenin diğer üyelerinin size olan yaklaşımı ve size nasıl hissettirdiğidir. Gerçekten kusurlu hissettiğiniz bir yanınız olsa bile eğer ki ebeveynleriniz size yeterli ve değerli hissettirdiyse kendinizi eksik hissetmez ve bu yönde bir düşünce inşa etmezsiniz.
Kendinize ait kusurluluk algınızı değiştirmek için öncelikle çocukluğunuzdaki kusurluluk duygunuzu anlamaya çalışın. Size böyle hissettiren neydi? Anne – babanızın size olan yaklaşımı mı? Sürekli olarak eksiklerinize odaklanmaları mı? Sizinle konuşurkenki küçümseyici bakışları mı? Utanma duygunuzun altında yatan ebeveynlerinizin sizinle ilgili olumsuz algıları mı? Utanç ve yetersizlik duygunuzun kökenini anlamaya çalışın.
Kim sizin kendinizi yetersiz hissetmenize yol açtı? Aile ilişkilerinizi gözden geçirin ve aile bireylerinin size nasıl hissettirdiğini anlamaya çalışın. Sizi en çok örseleyen babanızın eleştirel yaklaşımları mıydı? Yoksa annenizin aşağılayıcı bakışları mı? Abinizin yanında sürekli yanlış bir şey yapıyor hissine mi kapılırdınız? Ebeveynleriniz jest, mimik ve davranışlarınızda hep bir kusur mu arardı?
Bu soruların cevaplarını hatırlamaya çalışın. Kusurluluk duygunuzdan kurtulmak için neler yaptığınızı gözden geçirin. Eleştirilere karşı aşırı savunmacı mısınız? Yetişkin hayatınızda kusurlu hissetmemek için en ufak eleştiriler karşısında sürekli açıklamalar yapar mısınız? Kusurluluk ve yetersizlik duygunuzu tolere etmek için kendinize güçlü bir statü mü oluşturmaya çalışıyorsunuz? Diğer insanların sizi güçlü bulması sizin için neden bu kadar önemli? Başkalarını etkilemek size daha az yetersiz hissettirir mi? Eleştirildiğiniz sosyal ortamlarda duygusal açıdan tehdit altında mı hissediyorsunuz?
İşte tüm bunlar, sizin kusurluluk duygunuzu telafi etmeye çalıştığınızı gösteren davranış biçimlerine örnek oluşturabilir.
